تب طلا در نیمه دوم سال گذشته، علاوه‌بر بانک‌های مرکزی به صندوق‌های قابل معامله در بورس نیز کشیده شد. روند افزایشی خرید از سوی بانک‌ها و صندوق‌ها منجر به ثبت سقف قیمت یکساله طلا در ماه فوریه (ماه گذشته) شد.
بانک‌های مرکزی در طول چند سال اخیر به تقویت ذخایر ارزی خود با افزایش سهم طلا و کاهش وابستگی به دلار آمریکا مشغول بودند. این استراتژی بیشتر در اقتصادهای نوظهور به کار گرفته شد اما به تازگی ردپای قدرت جدیدی در بازار طلا مشاهده می‌شود.
چین تا چند ماه قبل در جنبش اقتصادهای میانه حاضر نبود، اما ظرف 3 ماه گذشته با خرید 32 تن طلا ورود به بازار فلز زرد را علنی کرد. با اینکه طلا در ذخایر بانک مرکزی چین سهم اندکی دارد (80 میلیارد دلار فلز زرد در برابر کل ذخایر 3000 میلیارد دلاری) اما تداوم این روند می‌تواند جایگاه چین را در میان کشورهای دارای ذخایر طلا ارتقا دهد.
طلا در ذخایر بانک مرکزی چین سهم کوچکی دارد. ذخیره 80 میلیارد دلاری فلز زرد در برابر کل ذخایر 3000 میلیارد دلاری این نهاد از سهم کمتر از 3 درصدی طلا در خزانه چین حکایت دارد. چین از این حیث نسبت به سایر اقتصادهای نوظهور، به‌ویژه روسیه، عقب مانده است. آن هم در شرایطی که تب خرید طلا ازسوی بانک‌های مرکزی به داغ‌ترین حالت خود ظرف نیم‌قرن اخیر پدید آمده بود و با اقدام چینی‌ها ادامه‌‌دار خواهد بود. دلیل این گرایش احتمال بروز تغییرات ساختاری در نسبت‌های اقتصادی، مقررات و همبستگی‌هایی است که از بین رفته‌اند. شاید قانونی دیگر با تاثیرگذاری مشابه با قانون «برتون وودز» یا «استاندارد طلا» رخ دهد و در این حالت است که طلا نقش کلیدی در نظام پولی به‌دست خواهد آورد.
چین ذخایر طلا را دوبله کرد
چین ذخایر طلای خود را در راستای عدم اتکا به دلار آمریکا افزایش داد. خرید با حجم بالا از سوی بانک مرکزی این کشور در آینده نزدیک از قیمت طلا پشتیبانی صعودی خواهد کرد. اقدام سریع چین برای افزایش ذخایر طلا می‌تواند این کشور را مانند روسیه (که عجیب‌ترین خریدار طلا و فلزات گرانبها در سال 2018 لقب گرفته بود) به ذخایر خارجی متنوع و مستقل از دلار برساند. بانک مرکزی چین نزدیک به 32 تن طلا ظرف سه ماه گذشته خریداری کرده است. اگر سرعت خرید کنونی از سوی این نهاد حفظ شود، چین در زمینه خرید طلا از روسیه و قزاقستان که به عنوان سردمداران خرید فلز گرانبها در سال 2018 مطرح هستند، سبقت خواهد گرفت؛ چراکه زمان ورود چین به بازار خرید، با کاهش شتاب خرید طلا از سوی این دو کشور همراه شده است. چین در حال حاضر بزرگ‌ترین تولیدکننده طلا در جهان محسوب می‌شود؛ اما در زمینه ذخایر فلززرد جایگاه خاصی ندارد. این کشور پهناور تنها 80 میلیارد دلار ذخیره طلا دارد که در برابر حجم 3 هزار میلیارد دلاری ذخایر ارزی ناچیز به‌شمار می‌رود. در واقع، کمتر از 3 درصد کل ذخایر بانک مرکزی چین از جنس طلا است که در مقایسه با 17 درصد سهم طلا از ذخایر خارجی روسیه، این کشور را به مراتب عقب‌تر از سایر اقتصادهای نوظهور قرار می‌دهد. بانک مرکزی چین ماه گذشته اعلام کرد ذخایر طلای خود را به اندازه 10 تن در فوریه سال جاری میلادی افزایش داده است. به این ترتیب، با احتساب 8/ 11 تن خرید در ماه ژانویه، به‌علاوه 10 تن فلز زرد خریداری شده در ماه دسامبر سال گذشته میلادی، کل ذخایر طلای چین به 1874 تن، معادل بیش از 60 میلیون اونس، رسیده است.
افت سرعت خرید رقبا
برعکس، خرید طلا از سوی روسیه به کمترین میزان خود از ماه دسامبر سال 2006 میلادی رسیده است. روس‌ها تنها نزدیک به 6 تن طلا در ماه پایانی سال 2018 خریداری کردند و قزاقستان نیز با 8/ 2 تن خرید در ماه ژانویه از میانگین 4 تن به ازای هر ماه ظرف سال گذشته عقب‌نشینی کرد. بانک‌های مرکزی سراسر جهان، به‌طور کلی بالغ بر 651 تن طلا در سال گذشته میلادی خریداری کردند. داغ‌ترین بازار طلا برای بانک‌های مرکزی پس از حدود نیم قرن توسط روسیه، ترکیه و قزاقستان هدایت می‌شد. روسیه در این دوره، 274 تن طلا خریداری کرد که بیشترین خرید خالص این کشور در طول تاریخ محسوب می‌شود.
بازگشت تب طلا پس از نیم‌قرن به بانک‌ها
تب طلا در نیمه دوم سال گذشته، علاوه‌بر بانک‌های مرکزی به صندوق‌های قابل معامله در بورس نیز کشیده شد. روند افزایشی خرید از سوی بانک‌ها و صندوق‌ها منجر به ثبت سقف قیمت یکساله طلا در ماه فوریه (ماه گذشته) شد. هرچند طلا بار دیگر وارد کانال کاهشی شد و به زیر سطح 1300 دلاری سقوط کرد؛ اما با تداوم توجه بانک‌های مرکزی به ذخیره فلز گزانبها، شانس اونس برای افزایش قیمت بیشتر می‌شود.