بر اسا سخنان آقای روحانی، دولت و شخص رئیس جمهور همچنان امیدوار است که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تحریم های اقتصادی را بردارد و ایران نیز بار دیگر با آمریکا و اروپا به مذاکره بنشیند.
سخنان روز چهارشنبه آقای روحانی در بیست و ششمین همایش ملی بیمه و توسعه نشان می دهد که دولت تدبیر و امید همچنان چشم امید به برجام دارد.
رئیس جمهور در سخنان خود تأکید کرد که «هر وقت آمریکا راضی شود تحریم ظالمانه را بردارد بلافاصله سران ۱+۵ میتوانند ملاقات کنند و ما مشکلی نداریم.»
آقای روحانی از مزایای اجرای برجام نیز سخن گفت و اظهار داشت زمانی که برجام آغاز شد تحریم نفت ایران برداشته شد، سرمایه گذاران خارجی به ایران هجوم آوردند، بانک های خارجی مراودات مالی خود را با ایران آغاز کردند و بسیاری مزایای دیگر که حتی به گفته آقای روحانی سران یکی از کشورها به ایران حسادت کرده بود! با توجه به شرایطی که تصمیم دولت برای بنزین به وجود آورد، چراغ سبز به آمریکا ضعف دولت را نشان می دهد در حالی که قاطعانه میتوان گفت جمهوری اسلامی ایران با همه تحریم هایی که وجود دارد، بسیار بهتر، مناسب تر و اساسی تر از شرایط کنونی می تواند اداره شود.
نکته اینجاست که آمریکا قابل اعتماد نیست که بتوان بار دیگر به آن اعتماد کرد و بر اساس وعده این رژیم برای آینده کشور برنامه ریزی کرد. مذاکره بر سر چه موضوع و مسائلی؟ آیا بر سر توافق هسته ای که وجود دارد، امضا شده و سازمان ملل نیز آن را تأیید کرده مذاکره نیاز است؟
آیا دستاوردی که برجام برای کشور داشت و به گفته دولتمردان در زمان کوتاهی هم برخی از بخش های آن اجرا شد، پس از بدعهدی اروپا و آمریکا و خروج ایالات متحده از برجام، باعث خسارت های زیاد به کشور نشد؟ خروج سرمایه سرمایه گذارانی که آقای روحانی از آن سخن میگوید، آیا برای کشور بیشتر از سود سرمایه گذاری، زیان نداشت؟
آیا قطع دوباره مراودات مالی و ارزی با بانک های خارجی که البته وصل هم نشده بود، ارزهای موجود ایران در این بانک ها را بلوکه نکرد؟
ارز نفتی که به گفته آقای روحانی در زمان محدود لغو تحریم ها فروخته می شد، به کشور بازگشت یا در بانک های خارجی باقی ماند؟
اگر سخنان آقای رئیس جمهور صحت داشته باشد و همانی باشد که گفت، سرمایه گذارهای خارجی هجوم آوردند و رونق آغاز شد، بانک های خارجی روابط مالی و ارزی با ایران برقرار کردند، همچنین اموال بلوکه شده ایران آزاد شد و الی آخر... پس باید یک اتفاق مثبتی، یک رونقی یا یک درآمدی ایجاد می شد که مردم آن را احساس کنند، چرا چنین نشد؟
ارزهای حاصل از فروش نفتی که آقای روحانی به آن اشاره می کند کجاست؟ به کشور بازگشت یا نه؟
البته اگر هم به کشور بازگشته باشد، به افراد و اشخاصی داده شد که ارز ۴۲۰۰ تومانی را حیف و میل کردند. ۲۰ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی به برخی اختصاص یافت تا کالاهای اساسی وارد کنند، اما آنها بجای این کار اجناس و کالاهایی وارد کردند که هیچ نیازی به آنها نبود و البته برخی از آنها دلار ۴۲۰۰ تومانی را در بازار آزاد به قیمت بسیار بالا فروختند.
قدر مسلم سخنان آقای روحانی بر این اساس است که دولت و شخص رئیس جمهور همچنان امیدوار است که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تحریم های اقتصادی را بردارد و ایران نیز بار دیگر با آمریکا و اروپا به مذاکره بنشیند. البته منظور آقای روحانی مذاکره او با ترامپ است، و این پیشنهاد در شرایطی مطرح می شود که دولت سعی دارد اوضاع اقتصادی کشور را بسیار وخیم جلوه دهد و اقدام بنزینی دولت تدبیر و امید برای وارد کردن فشار بیشتر به مردم و وادار کردن آنها به اعتراض و سپس درخواست مذاکره با آمریکا انجام شد. مردم در دو سال باقی مانده دولت تدبیر و امید انتظار بهبود اوضاع اقتصادی را نداشته باشند، چرا که این دولت اعتقادی به درون ندارد و همواره حل مشکلات کشور را به بیرون گره زده است. بردباری مردم تا پایان دولت تدبیر و امید تنها راهی است که به نظر می رسد به صلاح است، حتی اعتراضاتی هم که از سوی مردم و به حق صورت می گیرد، باعث وخیم تر شدن شرایط می شود چرا که امنیت حاکم بر کشور نیز به خطر می افتد.
الزامی که اکنون وجود دارد، این است که مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی با آگاهی هر چه بیشتر حضور و مشارکت داشته باشند و پس از آن خود را برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ آماده کنند. این دو انتخابات می تواند شرایط کشور را به گونه خوبی تغییر دهد به شرط آن که آگاهانه انتخاب کنند.