رشد سریع نوآوری های تکنولوژیک در دنیای خودرو سازی و جایگزینی انرژی الکترونیکی به جای انرژی حاصل از سوخت بنزین شرایط را برای کشورهایی همچون ایران مبهم کرده است.
شرکت تسلی آمریکایی و چند شرکت دیگر پیشگام در این حوزه کاررا هرروز بر فروشندگان نفت سخت می کند. به طور مثال ایران در بودجه سال ۱۳۹۷ قیمت هر بشکه نفت را برابر با ۵۵ دلار در نظر گرفته است ولی با توجه به سرعت بالای استفاده از وسایل حمل و نقل الکتریکی در کشورهای چین و هند ، پیش بینی‌هایی از پایین‌تر قیمت نفت از مرز ۵۵ دلار ارایه شده که بسیار تامل برانگیز است شد. نکته جالب این است که چین در میان کشورهای پیشگام در این زمینه است و اخیرا خبر از عرضه اولین کشتی الکتریکی حمل بار توسط چین مخابره شده است. طبق گزارش ارایه شده توسط شین هوا نت، این کشتی ظرفیت حمل ۲۲۰۰ تن بار را دارد و می تواند مسافت ۵۰ مایل را حداکثر با سرعت ۵۰ مایل در ساعت طی کند . این مسیر با شارژ اولیه باتری کشتی خواهد بود. از طرف دیگر مزیت بعدی در این است که کشتی مذکور تنها ۲ ساعت برای شارژ کامل باتری زمان نیاز دارد و این زمانی است که معمولا برای بارگیری یا تخلیه بار کشتی مورد نیاز است.
چین در بخش استفاده از کامیون های الکتریکی برای حمل بار،خودروهای الکتریکی شخصی و احداث زیرساختهای لازم برای استفاده انبوه از تجهیزات الکتریکی سرمایه گذاری زیادی کرده است. از طرف دیگر شرکت شل هم خبر از ساخت شبکه ای از ایستگاههای شارژ باتری خودروهای الکتریکی در چین و هند ارایه داده است. مساله ای که می تواند یک چالش بزرگ استفاده کنندگان خودروهای الکتریکی را برطرف کند.
این روند در هند هم اغاز شده است و ظرف سه سال اخیر در این کشور شدت گرفته است . حال تصور کنید بازارهایی به بزرگی چین و هند که در مجموع بیش از سه میلیارد نفر جمعیت دارند و ارزش تولید ناخالص داخلی انها بسیار بالا است، دیگر برای حمل و نقل به فراورده های نفتی نیازی نداشته باشند. این تغییر به معنای کاهش تقاضای نفت در بازار جهانی است که به گفته کارشناس اقتصادی ارشد ساکسو بانک بریتانیا زمینه رابرای افت قیمت نفت در بازار جهانی فراهم می کند.استیون جایکوبسن ، تحلیل گر بازار انرژی در این زمینه می گوید: افزایش سریع شمار خودروها و وسایل حمل و نقل الکتریکی در چین و هند و تکمیل زیر ساختهای مورد نیاز برای انها باعث می شود تا قیمت نفت به مرز ۳۵ دلار تنزل یابد. اتفاقی که در اواخر سال ۲۰۱۸ یا اوایل سال ۲۰۱۹ خواهد افتاد و بازار را دگرگون می کند. بنابراین در خوش بینانه ترین حالت می توان قیمت نفت را در این سال در فاصله ۳۵ تا ۴۵ دلار دانست که نسبت به سال جاری کمتر خواهد بود . این مساله برای کشورهای نفت خیزی که متوسط قیمت نفت را برای تصویب بودجه سال ۲۰۱۷ بالغ بر ۵۰ دلار در نظر گرفته اند ، نگران کننده خواهد بود .اما آیا این تهدید واقعا جدی است؟آیا باید منتظر رسیدن قیمت نفت به مرز ۳۵ دلار باشیم؟ سایت اویل پرایس این خطر را بسیار جدی قلمداد می کند و بر این باور است که چینی ها در این زمینه بسیار جدی هستند. در این سایت آمده است: اخیرا چین نامه ای به آژانس بین المللی انرژی نوشت و در این نامه سرگشاده خبر از روند سریع الکتریکی شدن صنعت حمل و نقل در کشور به منظور کاهش انتشار گازهای الاینده و از بین بردن مشکل آلودگی هوا داد.هدف از ارسال این نامه آگاه کردن آژانس در مورد سیاستهای انرژی چین اعلام شد زیرا تغییر سیاست مصرف نفت در صنعت حمل و نقل چین باعث افت شدید تقاضای نفت می شود و به دنبال ان تنزل قیمت رابه همراه می اورد. اویل پرایس در این زمینه نوشت: آژانس بین المللی انرژی می تواند این تحول در بازار تقاضا را به اطلاع تولید کنندگان نفت برساند زیرا تقاضا در سالهای اتی به شدت کاهش می یابد و اگر تولید متناسب با آن کاهش پیدا نکند، قیمت نفت در دنیا کاهش چشمگیری پیدا خواهد کرد. مساله دیگر وضعیت اقتصادی کشورهای صادر کننده نفت است که می تواند تحت تاثیر این شوک قیمتی ، دوباره بحرانی شود .کشورهایی که در سالهای اخیر با چالشهای زیادی روبرو بودند و در آستانه مواجهه با شوک دیگری هستند. این مساله برای اقتصاد ایران که قیمت نفت را برابر با ۵۵ دلار در بودجه سال جاری قرار داده است چالشی جدی است که باید مد نظر قرار گیرد